طعم زمستان

وقتی یک نفر از دستت لیز می خوره، اولین زمستون  منهای اون طعم دیگه ایی داره؛ خودت می مونی و خودت با یه چمدون پر از چرت و پرت هایی که می گیری  دستت و مثل احمق ها راه می افتی به سمت نمی دانم کجاهایی که بشه بلند بلند گریه کرد.

#همین

پ.ن: خیلی دلم میخواد در مورد جریانات الان کشور و شلوغیها بنویسم ولی چون میدونم بعدا پشیمون میشم ترجیح دادم سکوت کنم