دوغوم گونه
روی صفحه اول محبوب‌ترین کتابم ، روی دفترچه یادداشتی که همیشه همراهم هست و یا روی کاغذ کوچکی که روی در یخچال چسبونده‌م ، شاید هم توی همه‌ی صفحهات تقویم جیبی‌م بنویسم : من بزرگ شده‌ام . از همین امروز .
این جمله‌ها رو یادداشت می کنم تا فراموش نکنم بزرگ شده‌ام . آدم وقتی بزرگ شد دیگه به گربه‌ی همسایه سلام نمی کنه. برای پرنده‌های روی درخت دست تکون نمیده و نگران حال و روز قناری داخل قفس نیست .دیگه از اتفاقات اطرافش زیادی ذوق نمیکنه ، یادم هست یک جا نوشته بود آدم وقتی بزرگ شد تازه یاد دستهاش میافته که توی کوچه پس کوچه های کودکیش جا گذاشته. تازه یادش میاد چشمهاش رو گم کرده ولی افسوس که اون موقع خیلی دیرشده .
اما باید یادم بمونه آدما لازمه که یه وقتایی بچگی کنن.
_روز تولد همیشه برام حس دوگانه‌ایی داره، اینکه باید خوشحال باشی که بزرگتر شدی یا ناراحت از اینکه جوونیت داره میگذره! شاید هم این بزرگ شدنه اون چیزی نبود که تو بچگی آرزوشو میکردیم.
#همین
تولدتون مبارک بهترینها رو برات آرزو میکنم به خواسته های دلت برسی :))
توی هر سنی میشه ذوق کرد درسته ذوقمون کمرنگ میشن امااا میشه گاهی لبخند زد به این حس های کودکانه ،میشه بچه شد:))))