وطنم پاره‌ی تنم
ماشین همکارم رضا رو بخاطر اینکه خانومش تو ماشین روسریش از سرش افتاده جریمه کردن! با هم رفتیم راهنمایی رانندگی که شکایت کنه جریمه رو حذف کنن ! سه تا اتاق وجود داشت یکی برای اخذ خلافی و پرداخت جریمه یکی برای شکایت و درصورت پذیرشِ شکایت، حذف جریمه و آخری برای التماس و تعهد گرفتن!
به رضا گفتم کدومش رو انتخاب میکنی گفت شکایت میکنم و جالب اینکه صف اتاق التماس و تعهد از همه شلوغتر بود!
گفتم اگه شکایتت رو قبول نکردن التماس میکنی؟ گفت نه جریمه رو میدم ولی حداقل اینجوری میخوام مخالفتم رو با این نوع جریمه و حجاب اجباری اعلام کنم!
داشتم به این فکر میکردم که زندگی توی همچین کشوری چقدر هزینه‌های اضافی میتونه داشته باشه! از هزینه‌های خرید و اجاره‌ی غیر واقعی مسکن بگیر تا قیمت غیر واقعی که واسه یه خودرو آشغال و بی‌کیفیت باید پرداخت کنی یا بهره‌ی سرسام‌آور بانکی که برای یه وام باید پرداخت کنی به‌همراه دیرکردش! یا همین تورم افسار گسیخته‌ایی که قراره یک شبه حلش کنن! و یا همین جریمه‌های منع تردد شبانه و حجاب!
فقط یک نمونه براتون بگم تا به عمق فاجعه پی ببرین، چند روز پیش که با پسر داییم که ساکن ایتالیاست صحبت میکردم درباره‌ی وام خرید مسکن پرسیدم؛ گفت: بانکها به جوونهایی که دو سال سابقه‌ی کار و فیش حقوقی داشته باشن وام مسکن با بازپرداخت صدساله و بهره‌ی هفتادوپنج صدم درصد(کمتر از یک درصد) پرداخت میکنن و همونجا یاد وامهای مسکن خودمون با ۲۸ درصد بهره و دوتا ضامن کارمند افتادم و حتی وام ازدواج همکارمون که واسه مبلغ ۲۱۰ میلیون وام ازدواج باید ۲۵۵ میلیون بازپرداخت کنه اونهم وامی که پایین‌ترین درصد رو توی وامها داره! و به این نتیجه رسیدم که هزینه‌های اضافی زندگی تو این مملکت خیلی بیشتر از اینهاست که من و شما میدونیم!
#همین
یه نفر میگفت همه جای دنیا برای اینکه اقتصاد رو پویا کنن از تولید کننده حمایت میکنن اینجا بانکها رو هی گردن‌کلفت میکنن و پدر تولید کننده رو در میارن.
زندگیمون شبیه فیلم‌های استعماری شده فقط انگار حالیمون نیست.